Boekverslag van Lord of the flies geschreven door William Golding (Zeker Weten Goed) (2023)

Feitelijke gegevens

• 1954
• 225 pagina's
• Uitgeverij: Faber and Faber limited

Flaptekst

Eerste zin

The boy with fair hair lowered himself down the last few feet of rock and began to pick his way towards the lagoon. De jongen met het blonde haar liet zich zakken langs de laatste meter rots en begon zich een weg te banen naar de lagune.

Samenvatting

Het verhaal begint met een jongen Ralph, hij is op een onbekend strand terecht gekomen na een vliegtuigcrash. Ondanks dat het nieuw voor hem is, lijkt hij niet direct in paniek te zijn. Na andere kinderenontmoet te hebben komen ze erachter dat ze alleen moeten zullen zien te overleven op een onbewoond eiland.

Ralph komt nadat hij wakker wordtal snel een anderejongen tegen op het strand: Piggy. Deze dikkige, praatgrage jongen begint al snel van alles tegen Ralph te vertellen dat hij gepest werd en altijd Piggy werd genoemd, maar dat het niet zijn echte naam is. Ze vragen zich af waar de volwassenen zijn gebleven en waar ze precies terecht gekomen zijn. De twee komen bij een lagune, een zoetwaterbron waar ze kunnen baden. Vervolgens vindt Piggy een schelp (conch)waarop geblazen kan worden. Ralph doet dit om andere kinderen die zich misschien op het eiland begeven te roepen. Kinderen in schooluniformen komen van alle kanten op het geluid af. Ook een groep jongens in kooruniformen komt aangelopen. Terwijl Piggy begint met het opnemen van iedereens naam, stelt Ralph orde op zaken. De leider van het koor staat bekend als Jack Marridew. Er wordt gekozen wie de leider van de groep zal zijn: Ralph of Jack. De meerderheid kiest voor Ralph, maar er wordt vastgesteld dat Jack de leider zal zijn van het koor, die vanaf nu de jagers zullen zijn.

Ralph, Jack en Simon gaan op ontdekkingstocht om het eiland te ontdekken, o.a. om vast te stellen of het daadwerkelijk een eiland is. Onderweg komen ze een varken tegen, ze proberen het te vermoorden maar het blijft slechts bij een verwonding en het ontkomt. Bij terugkomst roepen ze met de schelp de groep weer bijeen. Ralph vertelt dat ze alleen zijn, er geen grote mensen in de verste verte te bekennen zijn en dat ze zullen moeten overleven. Meteen voert meteen de regel in dat alleen degene die de schelp vast heeft mag spreken, zodat de orde bewaart wordt. Hij benadrukt wel dat het een goed eiland is met overvloedige voedselvoorziening. Jack stelt dat er een leger nodig is om hen te beschermen en bovendien op varkens te jagen.

Dan komt er een jongetje naar voren, hij is een van de kleintjes en heeft een merkwaardige moedervlek/wijnvlek, op zijn gezicht. Het schuwe jongetje fluistert naar Piggy dat er een beest is. Hij heeft het gezien in het bos. De groep wordt meteen onrustig, maar er heerst ook ongeloof. Er wordt niet geloofd dat het beest echt bestaat en ze maken zichzelf wijs dat het jochie het vast allemaal gedroomd heeft. Ralph stelt voor een vuur te maken, zodat ze aan de hand van de rook misschien gered kunnen worden door een voorbijvarend schip. Meteen schiet iedereen in de actie en verzamelen ze bergen met hout en takken. Ze steken het aan door middel van Piggy’s bril, het enige middel om het vuur te ontsteken. Het vuur is echter veel te groot en het loopt uit de hand. Het slaat over op de bomen rondom het vuur en er ontstaat paniek. Iedereen vlucht terug naar het plateau. Sindsdien is het jongetje met de wijnvlek vermist, dus hij is zeer waarschijnlijk omgekomen in de brand.

Jack heeft telkens geen succes bij het jagen. Ralph is dagen bezig met het opzetten van hutten, zodat iedereen zich een beetje thuis kan voelen, niemand helpt hem daarbij, behalve Simon. Jack is van mening dat iedereen vlees nodig heeft, terwijl Ralph vooral voor een veilig en fijn onderdak is en zorgen dat ze gered kunnen worden. Er ontstaat zo steeds meer spanning tussen de twee.

Jack is inmiddels op het idee te komen om zijn gezicht te verven met klei, als een soort masker. De varkens zien dan zijn gezicht niet, waardoor hij ze zou moeten kunnen vangen. Roger is hierin ook geïnteresseerd en doet met hem mee. Jack neemt alle jagers mee om een varken te gaan vangen, wat ze deze keer ook lukt.

Ralph zit op het strand met een aantal kleintjes, Simon, Robert, Piggy en Maurice. Aan de horizon ziet hij opeens het silhouet van een schip en hij rent naar het vuur om meer rook te maken. Daar aangekomen blijkt dat degenen die op het vuur hadden moeten letten, Jack en zijn jagers, het uit hebben laten gaan. De kans op redding is deze keer verkeken. De jagers komen zingend terug ‘Slacht het zwijn. Keel zijn kop. Spui zijn bloed.’, klinkt het herhaaldelijk. Er komt een confrontatie tussen Jack en Ralph, omdat Jack niet zijn afspraken is nagekomen en door hem het schip het eiland niet heeft kunnen opmerken. Jack geeft toe dat hij fout zat, ze maken het vuur weer aan en er wordt een feestmaal bereid van het geslachte varken. Er heerst veel vrolijkheid die avond, wat uiteindelijk leidt tot een soort dans. De jagers deden voor hoe ze het varken te pakken hadden gekregen; een jaagt het op, de rest staat in een kring en sluit vervolgens het beest in om het te vermoorden. Maurice doet alsof hij het varken is. Ondertussen zingen ze weer hun leus ‘Slacht het zwijn. Keel zijn kop. Spui zijn bloed.’ Het wordt een ritueel voor de jongens.

Ralph roept weer een vergadering bijeen om zijn ontevredenheden uit te spreken. Iedereen doet vooral wat hij wil, Ralph moet alle klusjes zelf oplossen. Iedereen doet zijn behoefte overal, ze maken aparte kookvuurtjes (wat gevaarlijk is), het vuur ging uit, de watervoorziening wordt niet goed bijgehouden, etc. Dan wordt het probleem van het beest besproken. Piggy gelooft niet dat het echt bestaat, maar snapt de angst van de kleintjes wel. Ze bedenken dat het beest uit de zee zou kunnen komen, omdat ze het niet op het eiland zien overdag.

Niet lang na de vergadering worden Sam en Eric (ook wel Samneric genoemd omdat ze onafscheidelijk zijn) aangesteld om voor een nacht op het vuur te passen, zodat het aan blijft. Ze komen geschokt en in paniek terug bij het strand omdat ze het beest gezien hebben. Het beest moet dus bij de Vuurrots zitten. De volgende ochtend besluiten ze om op onderzoek uit te gaan en het beest te vermoorden. Piggy blijft achter om op de kleintjes te passen. Ze beredeneren dat het beest niet op dezelfde plek zal blijven zitten, en de enige plek die ze nog niet ontdekt hebben op het eiland is na de Burchtrots (Castle Rock), dus trekken ze in die richting. Daar aangekomen is er niets te zien. Ondanks de overweging om bij de Burchtrots te overnachten, trekken ze verder richting de Vuurrots. De jongens vervelen zich een beetje, er komt een beer aan en Ralph raakt hem puur op geluk met zijn speer. Ralph voelt een jachtinstinct naar boven komen en raakt helemaal in de ban van het jagen. Het resulteert uiteindelijk weer in het dansritueel, waar het er ruig aan toe gaat. Robert speelt als varken maar krijgt flink wat klappen, omdat de jongens hun beheersing verliezen.

Ze sturen Simon terug naar Piggy om hem te vertellen dat de rest elders zal overnachten. Naarmate het donkerder wordt haken steeds meer jongens af, tot het alleen nog Jack, Ralph en Roger overblijven. Zij trekken verder de berg op om het beest aan te vallen. Eenmaal bovenop de berg zien ze een rotsachtige bult, maar het beweegt! De schrik zit er goed in bij de jongens en ze rennen direct terug naar het strand. Ze geloven dat het beest echt bestaat, Piggy gelooft het daarentegen nog steeds niet helemaal. Hij beredeneert dat het echt niet kan leven op dit eiland.

Jack en Ralph krijgen weer een ruzie, waarna Jack besluit zich af te zonderen van de groep. Eerst probeerde hij de macht te grijpen en leider te worden, maar niemand liet iets van zich horen toen hij om stemmen vroeg. Ralph zet iedereen aan het werk om een nieuw vuur te maken, gezien ze het oude niet meer kunnen gebruiken door het beest. Terwijl ze bezig zijn, verdwijnen er steeds meer jongens, tot er op het laatst alleen Simon, Piggy, Samneric en Ralph over zijn. Ze steken het nieuwe vuur aan met Piggy’s bril maar ze kunnen het niet aan houden, het is te groot.

Jack gaat opnieuw jagen met zijn nieuwgevormde kamp. Ze vermoorden een zeug, wat een gigantisch stuk vlees oplevert. Jack wil een offer achterlaten voor het beest, zodat het hen niet zal aanvallen, gelooft hij. Hij prikt de varkenskop op een stok en laat het omringt met de varkensorganen achter. Simon was zelf op weg gegaan om het beest te gaan bekijken, hij geloofde het namelijk ook nog steeds niet. Hij heeft de slacht gezien van een afstandje en nu Jack en zijn jongens weg zijn, sluipt hij naar de open plek met de varkenskop toe. Hij raakt daar in een soort trance; hij ziet de vliegen op de organen, die vervolgens op hem komen zitten. Dan wordt de titel ‘Heer der Vliegen’ voor het eerst genoemd. Er wordt genoemd dat het voor Simon een herkenning is. De Heer spreekt tot hem, zegt dat Simon een dwaas jochie is en praat op hem in. De Heer der Vliegen zegt dat hij het beest is en dat Simon bang voor hem zou moeten zijn, Simon moet terug gaan naar het strand want daar zal hij de Heer alleen echt kunnen ontmoeten. Het lijkt alsof Simon bezet is door een demon en hij valt bewusteloos neer. Na weer wakker te zijn geworden trekt Simon naar het strand, waar hij de andere jongens hoort.

De overgebleven groep jongens laten zich niet op hun kop zitten en gaan naar Jack om de bril te halen van Piggy, hij ziet namelijk bijna niets zonder. Ze nemen de schelp mee, als teken van de beschaving die ze ooit hadden. Daar aangekomen heeft iedereen zijn gezicht beschilderd met de klei en heerst er een vijandige sfeer. Jack krijgt ruzie met Ralph over het leiderschap en het vuur. Ralph benadrukt nogmaals dat het vuur het allerbelangrijkste is op het eiland, alleen zo kunnen ze gered worden, ze moeten zich niet laten leiden door de belofte van vlees en vrijheid van Jack. Vervolgens neemt Jack Samneric gevangen. Roger verplaatst een rotsblok met een hefboom, wat erin resulteert dat Piggy van een hoge richel van de berg valt en sterft. Zijn lichaam wordt, net zoals die van Simon, weggevoerd door de zee.

Personages

Ralph

Ralph is een rustige jongen. Hij is slank en heeft blond haar. In het begin van het boek is hij in zekere mate zorgeloos, staat regelmatig op zijn hoofd ter vermaak. Nadat hij wordt benoemd tot aanvoerder, wordt zijn leven een stuk moeilijker. Hij is van nature geen denker en hij vindt het lastig om grote beslissingen te nemen. Hij strijdt voor zijn idealen, oftewel het vuur brandend houden en gered worden. Ralph wordt goede vrienden met Piggy, Simon en Samneric.

Piggy (Biggie)

Piggy's echte naam zullen we nooit weten, hij wordt in het boek alleen bij de naam genoemd waarmee hij eerder al gepest werd. Zijn ouders zijn dood en hij is opgegroeid bij zijn tante. Piggy is dik en draagt een bril, wat hem al meteen tot een buitenbeentje maakt. Hij is een intelligente jongen die liever nadenkt dan actief bezig is. Zijn enige echte vriend op het eiland is Ralph.

Jack Merridew

Jack is een lange, magere, roodharige jongen en leider van het koor. Hij is groot voorstander van het gebruik van geweld en is machtsbelust. Hij weet uiteindelijk de groep jongens voor zich te winnen met zijn opzwepende praatjes en machtsvertoon. Het maakt Jack niet veel uit of ze gered worden, op het eiland heeft hij alle vrijheid en kan hij zichzelf zijn. Hij is goed bevriend met Roger.

Simon

Simon is een bijzondere, stille jongen. Hij heeft een donkere huidskleur en zwart haar. Hij zorgt als enige voor de kleintjes op het eiland. Bij de eerste vergadering viel hij flauw, wat later een connectie lijkt te hebben met de Heer der Vliegen, waar hij ook bewusteloos raakt. Hij lijkt een soort paranormale gave te hebben, door zijn connectie met de Heer der Vliegen. Hij is de enige die een vorm van communicatie met het varkenshoofd heeft gehad, wat leidde tot zijn dood. Hij is dapper en goed bevriend met Ralph, Maurice, Samneric en Piggy.

Samneric

Samneric is een onafscheidelijke tweeling die alles samen doet. In eerste instantie lijken ze een redelijk neutrale positie te hebben op het eiland, maar zodra alles uit de hand begint te lopen kiezen ze toch voor Ralph, waarmee ze goed bevriend zijn.

Roger

Roger wordt ook wel de beul genoemd. Hij is geen prettig persoon, hij pest de kleintjes en Piggy, hij is vervelend en trekt veel op met Jack om te gaan jagen. Roger is Jack's handlanger die graag de vuile klusjes opknapt, o.a. de dood van Piggy is door zijn toedoen en hij lijkt extra agressief bij het jagen op de varkens en Ralph.

Quotes

"Jack held out his hands for the conch and stood up, holding the delicate thing carefully in this sooty hands. 'I agree with Ralph. We've got to have rules and obey them. After all, we're not savages. We're English; and the English are best at everything. So we've got to do the right things.'" Bladzijde 42

"The lord of the Flies was expanding like a balloon. 'This is ridiculous. You know perfectly well you'll only mee me down there - so don't try to escape!' Simon's body was arched and stiff. The Lord of the Flies spoke in the voice of a schoolmaster. 'This has gone quite far enough. My poor, misguided child, do you think you know better than I do?' There was a pause." Bladzijde 158

"'Blow the conch', said Piggy. 'Blow as loud as you can.' The forest re-echoed; and the birds lifted, crying out of the tree-tops, as on that first morning ages ago. Both ways the beach was deserted. Some littluns came from the shelters. Ralph sat down on the polished trunk and the three others stood before him. He nodded, and Samneric sad down on the right. " Bladzijde 188

"'We were together then - ' The officer nodded helpfully. 'I know. Jolly good show. Like the Coral Island.' Ralph looked at him dumbly. For a moment he had a fleeting picture of the strange glamour that had once invested the beaches. But the island was scorched up like dead wood - simon was dead - and Jack had... The tears began to flow and sobs shook him." Bladzijde 224

Thematiek

Macht

In dit boek draait alles uiteindelijk om macht. Wie wordt de leider? Wie heeft de meeste volgelingen? En vooral: wat doe je met de macht? Hoe Ralph het gebruikt om een nieuwe samenleving op te bouwen, gebruikt Jack het vooral om dingen voor hemzelf gedaan te krijgen en angst te zaaien. Ze hebben macht over de natuur door het jagen en vooral macht over elkaar.

Agressie/geweld

In dit boek staat vooral geweld centraal. De jongens beginnen als goed opgevoede Engelsen, maar eindigen als agressieve wilden. Met Jack aan de leiding neemt geweld de overhand en wordt het gebruikt om jongens onder de duim te houden, het afslachten van varkens terwijl er ook genoeg ander voedsel te vinden is, en leidt het uiteindelijk zelfs tot moorden. Voor Jack is geweld de oplossing, terwijl voor Ralph dat juist het probleem is. De Heer der Vliegen zegt dat het kwaad in elke jongen op het eiland zit, het beest is niet een monster dat op hen jaagt, maar het komt van binnenuit. Agressie is een onderdeel van de mens, dat door de beschaving van de moderne tijd naar beneden is gedrukt, maar het is iets dat in situaties als deze toch naar boven komt.

Motieven

Schelp

De schelp staat in het verhaal voor de machtsverhouding en beschaving. Alleen de persoon met de schelp mag spreken, zodat er orde blijft onder de jongens. De schelp heeft alleen waarde wanneer Ralph aanvoerder is, Jack gelooft er niet in en acht de schelp waardeloos. Zodra de schelp in stukken gegooid wordt bij Piggy's dood, betekent dat ook het einde van de 'beschaving' en loopt alles heel snel uit de hand.

Het beest

Het beest is een terugkerend motief in het verhaal. In eerste instantie is er angst voor het beest waarover de kleintjes vertellen. De parachutist wordt gezien als beest, er gaan speculaties rond over waar het vandaan zou kunnen komen. Daarna wordt door de dialoog die Simon met de Heer der Vliegen heeft, benadrukt dat het beest in de jongens zelf zit. Ze zijn bang om aangevallen te worden door het beest, terwijl ze elkaar aanvallen en doden.

Ritueel

Het dansritueel dat de jongens uitvoeren komt op verschillende manieren terug. In eerste instantie is het de routine die ze volgen bij het vangen van een varken, maar uiteindelijk wordt het veel meer dan dat. Bij het ritueel worden ze echt een wilde, alle remmen gaan los en hun geciviliseerde kant verdwijnt naar de achtergrond. Het ritueel voeren ze uit bij feest of jacht en het trekt alle jongens erin mee. De verwondingen van Robert en de dood van Simon geven de ernst van de 'betovering' aan. Het ritueel hangt samen met het geweld, maar ook de macht. Jack heeft zijn jagers bij elkaar, als een goed samenwerkend team bij het uitvoeren van het ritueel, zelfs de kleintjes doen eraan mee.

Opdracht

Voor mijn vader en moeder.

Trivia

William Golding ontving in 1983 de Nobelprijs voor de Literatuur.

Lord of the Flies is door twintig uitgevers afgewezen, zelfs bij Faber & Faber waar het uiteindelijk uitgegeven werd. Dankzij een nieuwe editor werd het manuscript toch aangenomen en na een paar aanpassingen gedrukt!

William Golding heeft inspiratie gehaald uit zijn ervaringen in de Tweede Wereldoorlog toen hij mee moest vechten.

Meerdere bands hebben een liedje geschreven over of hebben inspiratie gehaald uit Lord of the Flies. Iron Maiden, Radiohead en U2 schreven songteksten over een specifiek hoofdstuk of het hele verhaal.

Titelverklaring

Ongeveer halverwege het boek laten Jack en de andere jagers een offer achter voor het beest, zodat het ze niet aan zal vallen. Ze prikken de kop van het zojuist geslachte varken op een stok en laten dat achter. Simon komt bij deze plek aan zodra er talloze vliegen rondom de achtergelaten organen en de kop. Hij voert een gesprek met de kop, die zichzelf de Heer der Vliegen noemt. De kop vertelt Simon om naar de rest van de jongens terug te gaan, wat uiteindelijk leidt tot zijn dood. De moord op Simon maakt de rest tot barbaren, hetgeen dat centraal staat in het boek. De Heer der Vliegen maakt duidelijk dat de jongens het kwaad in zich hebben, dat dat het echte beest is. Lord of the Flies is een vertaling van het Hebreeuwse woord Beelzebub, wat een duivelachtig wezen is in het bijbelboek Koningen.

Structuur & perspectief

Het boek is opgedeeld in 12 hoofdstukken, elk met een eigen titel. De titel geeft aan wat centraal staat in het hoofdstuk, zoals 'The Sound of the Shell' (H1) heeft als centrale gebeurtenis dat Ralph de schelp vindt en erop blaast, zodat de jongens elkaar ontmoeten.

Het boek is daarnaastniet ook nog opgedeeld in vaste delen. Er is wel duidelijk een chronologische volgorde in de hoofdstukken, er is geen sprake van grote flashbacks. De eerste aantal hoofdstukken gaan voornamelijk over het opbouwen van een 'beschaving', daarna over de problematiek die het leven op het eiland heeft. In de laatste paar hoofdstukken gaat het mis en wordt de beschaving overhoop gegooid, totdat ze gered worden.

In Lord of the Flies is geschreven vanuit een alwetende verteller. Naast de vele dialogen die gevoerd worden,wordendegedachten van sommigepersonages uitgeschreven. Ralph is voornamelijk degene waarop gefocust wordt, zijn moeilijkheden als aanvoerder worden veel onder woorden gebracht. Hij is ook degene die het meeste denkt, de rest van de personages doen vooral veel.

Op bepaalde momenten weet je als lezer meer dan de hoofdpersonages. Er wordt soms eerst verteldwat het ene kamp of het ene personage heeft bedacht en gaat doen. Vervolgens lees je het verhaal vanuit het andere kamp of het andere personage, die nog niet weet wat hem zal overkomen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij Jack's idee om Piggie's bril te gaan stelen om vuur te kunnen maken. Als lezer weet je ook een aantal dingen niet, zoals hoe de jongens er precies terecht zijn gekomen, waarom ze zonder ouders met een vliegtuig zijn vertrokken, waar ze heen gegaan zouden zijn voordat ze neerstortten, etc. Al deze vragen blijven het hele boek onbeantwoord. Er wordt wel duidelijk dat de jongens geëvacueerd zijn na een (nucleaire) oorlog in Engeland. Of hiermee de Tweede Wereldoorlog wordt bedoeld of een oorlog in de toekomst (de dreiging van de Koude Oorlog was te merken in de periode dat de roman uitgebracht werd).

Decor

Het is niet helemaal duidelijk hoe lang de jongens hebben doorgebracht op het eiland, maar het zijn zeker een aantal weken. Hun haar is namelijk lang gegroeid en hun kleding valt uit elkaar door het vele dragen ervan. Naarmate de tijd verstrijkt worden ze steeds barbaarser.

Het verhaal speelt alleen af op het eiland waar de jongens zich bevinden. De afzondering die het eiland geeft, laat de jongens steeds verder ontsporen.
De omgeving wordt zeer uitvoerig beschreven tussen de gebeurtenissen door, waardoor een compleet beeld wordt geschetst. Het eiland is niet heel groot, de jongens kunnen in iets meer dan een dag het hele eiland rond lopen. Het is onbewoond en er leven slechts een paar varkens, wat vogels en insecten. Er zijn voldoende kokosnoten en verschillende fruitsoorten te vinden.

In het boek splitst de groep zich op een gegeven moment op;Ralph blijft bij het plateau, terwijl Jack vertrekt naar de Burchtrots (Castle Rock). Er wordt gezegd dat aan het strand bij Ralph er ruimte is voor dromen, omdat er zeer regelmatig luchtspiegelingen te zien zijn. Bij Jack kan je de harde realiteit zien, de schijnbare oneindigheid van de oceaan.

Het plateau is eerst de plek waar iedereen samen is, de hutten staan daar en iedereen leeft daar in relatieve veiligheid. Ze hebben hier ook de vergaderplaats gemaakt, een driehoek van boomstammen met een aanvoerders-troon en de schelp.

Aan het begin speelt een groot gedeelte van het verhaal zich ook af bij de Vuurrots, waar de jongens in eerste instantie het vuur aansteken en brandend proberen te houden. Nadat Ralph's kamp steeds kleiner wordt door de opsplitsing, hebben ze niet genoeg jongens meer om het vuur in de gaten te houden en maken ze een nieuw vuur op het strand.

Stijl

Het boek is voornamelijk geschreven in spreektaal, wat logisch is gezien de dialoogvorm veel voorkomt. Veel jongens (voornamelijk te merken bij Ralph en Piggie) praten plat Engels, wat te zien is aan de manier waarop de woorden onjuist gespeld zijn, als 'ass-mar' voor asthma, 'littluns' voor little ones.

De natuur en omgeving wordt uitvoerig beschreven, hetzelfde geldt voor gewelddadige acties. Hij beschrijft deze als een observator;wel exact de handelingen beschrijven maar zonder werkelijk oordeel of een reden waarom het gebeurt. Dit is bijvoorbeeld te zien bij de jacht op de zeug door Jack en de jagers of bij Piggie's en Simon's dood.

In het verhaal zelf staan niet heel veel metaforen, wel wordt er veel gebruik gemaakt van symbolen. De schelp staat voor beschaving en leiderschap, en wanneer deze vernietigd wordt voor het einde van een geciviliceerde periode. De klei die de jagers als verf gebruiken staat voor het worden van 'een wilde', wanneer ze de verf dragen kunnen ze zich niet beheersen en gaan ze vastberaden op hun slachtoffer af.

Het complete verhaal kan gezien worden als een afspiegeling van de maatschappij, de politieke verhoudingen in de wereld. Ralph is duidelijk 'links', een socialist. Hij wil het beste voor iedereen en is voor het collectief. Jack daarentegen wil vooral vrij zijn, een liberalist. Te veel regels benauwen hem en hij wil zelf uitmaken waar hij gaat of staat. Daarnaast wordt het dromerige, wat socialisten vaak verweten wordt, teruggebracht door middel van de luchtspiegelingen die de jongens zien aan Ralph's kant van het eiland. Bij Jack heerst de harde realiteit en hij schuwt een geweld, waardoor uiteindelijk alles misgaat. Golding zou met het verhaal op de Tweede Wereldoorlog kunnen doelen; Jack wil iedereen verbannen/vermoorden die het niet met hem eens is. Ralph wordt opgejaagd en Piggie vermoord omdat hij 'anders' is.Dit kan vergeleken worden met de Duitsers. Terwijl het steeds verder uit de hand loopt, worden ze uiteindelijk gered. Dit zou gezien kunnen worden als de geallieerden die op het strand van Normandië de bevrijding begonnen.

Slotzin

The officer, surrounded by these noises, was moved and a little embarrassed. He turned away to give them time to pull themselves together; and waited, allowing his eyes to rest on the trim cruiser in the distance. De officier, omgeven door deze geluiden, was bewogen en lichtelijk verlegen. Hij wendde zich af om hun tijd te geven zich te vermannen; en liet zijn ogen onder het wachten rusten op de keurige kruiser in de verte.

Beoordeling

Lord of the Flies is een spannend boek met een kritische zienswijze op de maatschappij. Qua schrijfstijl is het zeker goed te lezen voor de doelgroep > 14 jaar, maar als het gaat om het doorgronden van de inhoud zou ik eerder een oudere leeftijdscategorie kiezen. Het kan prima gelezen worden als verhaal over wilde jongetjes die moeten overleven op een onbewoond eiland, maar de lagen die de auteur erin gestopt heeft zijn soms moeilijk te ontdekken.

Het boek is een klassieker, en hoewel dat vaak betekent dat ze alleen gelezen worden omdat het moet, kan dit boek zeker een goeie uitzondering daarop zijn. Er zitten veel dingen verweven in het verhaal, ook veel vragen blijven onbeantwoord zonder dat het een onprettig, open einde heeft. Er blijft ruimte voor interpretatie en aanvulling door de lezer, niet alles is direct te doorgronden. Ik snap waarom het verhaal een klassieker is, en ondanks dat ik het zelf vaker moest lezen om de waarde ervan in te zien, ben ik er nu ook van overtuigd dat Lord of the Flies een heel tof boek is.

Recensies

"Like all the recent novels in this list (69-73), Lord of the Flies owes much of its dark power and impetus to the second world war, in which Golding served as a young naval officer. However, Lord of the Flies remains both universal and yet profoundly English, with nods to Defoe, Stevenson and Jack London." https://www.theguardian.c...ing-mccrum

"An hour in a school playground is an education in the bestiality of young males, who instinctively form packs and taunt those who don't conform or – in a variant of the war-whooping chant repeated by the boys in William Golding's novel as they hunt wild pigs on their desert island – bash them up. As children and adolescents, we have an intimate acquaintance with evil." https://www.theguardian.c...-centenary